Zondag 25 september 2022; het is één uur in de middag en in Bar le Chalut – het sleepnet – zitten drie dames op leeftijd aan een glas wijn. Een van hen is keurig gekleed en lijkt wat onrustig. Ze is de eerste die afscheid neemt. Buiten jaagt de wind de wolken aan flarden en begint de straat langzaam op te drogen. Op het dak van de scheepswerf liggen grote groepen meeuwen te chillen, ze warmen hun billen aan het door de zon warm geworden metalen dak. Twee broertjes, allebei met een flinke bos krullend haar, lopen samen met twee oudere jongens naar de haven om te gaan vissen. Een opa vangt de lach van zijn kleinzoon. Bij de bakker staat een hele rij mensen geduldig te wachten op hun stokbrood. Zo’n ding is lastig in je tas te stoppen en dus gaat hij gewoon onder je arm. We struinen over de markt in Port-en-Bessin-Huppain, een plaatsje aan de kust van Normandië, en het ruikt er heerlijk. De kraampjes en stalletjes staan keurig in het gelid. Groente, fruit, een man die stoelen bekleed, olijven, tassen, hoedjes en petten, kleding, kaas, worst, gegrilde kip, verse oesters en natuurlijk vis. We hebben een tip gekregen en staan al snel voor een kraam waar paella wordt gemaakt. Ook hier vormt zich een rij. De fraai besnorde eigenaar roert met een grote glimlach routineus in vier grote schalen en schept samen met zijn vrouw de bakjes vol. Met ons godenmaal in een tasje lopen we terug naar de parkeerplaats. Op sommige dagen is het leven verrukkelijk!