Een fraai bedrukt bandje om een sigaar of als extraatje onderin de doos, nog voel ik de spanning als mijn vader met een kistje sigaren thuiskwam. Ik kon niet wachten om te kijken of er iets nieuws bij zat. Bij het opruimen van de zolder vond ik mijn verzameling en laat zich nou een liefhebber aandienen. Herman (75) was in zijn werkzame leven uitvoerder. ‘Als ik een probleem had, stak ik een sigaar op’, zegt hij lachend. Aan het aantal bandjes te zien had hij veel problemen, maar dat blijkt niet het geval. Pas na zijn pensioen sloeg het verzamelvirus toe. Van een oudere verzamelaar leerde hij de fijne kneepjes van het vak. ‘Je wordt echt hebberig en moet ontzettend oppassen dat het niet uit de hand loopt. Want het gaat natuurlijk nergens over.’ De bandjes zijn prachtig. Nu pas realiseer ik mij dat op de Washingtonserie fraaie afbeeldingen staan van de geschiedenis van Amerika. Als kind begreep ik weinig van die plaatjes, ik vond de vlinders, stripfiguren, honden en vogels veel interessanter. Bijna krijg ik spijt van mijn weggeefactie. Maar nee, bij mij liggen de sigarenbandjes te versloffen en Herman is weer even onder de pannen. Zijn ogen worden vochtig als hij naar de foto van zijn vrouw wijst. Hij vertelt over de heilzame werking van het sorteren en categoriseren van de bandjes. ‘Toen mijn vrouw anderhalf jaar geleden na een kort ziekbed overleed bood het mij troost en afleiding. Door met mijn bandjes bezig te zijn vergat ik alles om mij heen en kwam ik langzaam weer tot mijzelf.’ Ook zijn volkstuin doet hem goed. Morgen gaat hij naar de Veluwe waar zijn nieuwe vriendin een stacaravan heeft. Lekker bijpraten, samen eten en fietsen. Want hoewel zijn kinderen hem lief zijn, is alleen zijn niks voor hem. Je moet toch verder. De bandjes neemt hij mee.
Heilzame werking
