Ondanks de hitte is het aan de voorzijde van het huis koel. Gelukkig maar, want Bas (28) heeft nog flink wat schilderwerk voor de boeg. Hij zit driehoog op een steiger en heeft oordoppen in. De schuurmachine jankt. Bas schildert al vanaf zijn elfde. In de werkplaats van zijn vader zette hij deuren en kozijnen in de grondverf. Vijf jaar later begon het echte werk. Zijn eerste klus was het huis van de buren. Na het behalen van zijn havodiploma en een korte speurtocht langs diverse studies koos hij toch voor het schildersvak. Nu heeft hij zijn eigen bedrijf en heeft hij het hartstikke druk.Bas is een pietje-precies en houdt van zijn vak. Niets is leuker dan blije klanten en een huis dat tiptop in orde is. Daarvoor moet hij wel in weer en wind de ladder op, want of de mussen nou dood van het dak vallen of de oren van je hoofd vriezen, de klus moet worden geklaard. ’s Zomers buiten en ’s winters binnen en vrijwel altijd alleen. ‘Dat is soms best eenzaam’, zegt Bas. ‘Vooral als er verder niemand thuis is.’ Ter afleiding luistert hij naar muziek en volgt het nieuws. Ook in zijn eigen huis is er genoeg te doen. Opknappen, verbouwen, met de tuin bezig, kortom: het leven van een jong gezin. Hij vertelt over zijn babydochter die net haar eerste stappen heeft gezet. ‘Zó leuk’, zegt hij genietend. ‘Ze brabbelt erop los, is altijd vrolijk en begint al te zwaaien als ze mijn bus ziet.’ En dan is er nog die motor. Vorige week is hij voor het eerst sinds lange tijd weer samen met zijn vader gaan toeren. Lachend: ‘Die motor rijdt uit zichzelf naar Den Oever. Daar halen we een visje en dan via de dijk terug. Even iets voor mezelf. Heerlijk!’
Pietje-precies
