Struikelen

Vrijdagavond in Surhuisterveen. Op het pleintje achter de supermarkt hangen vier rokende pubers. Eén mager en één uit de kluiten gewassen jongensexemplaar en twee nonchalant over hun fietsstuur gedrapeerde meiden. De kluit draagt een hoodie en een zonnebril. In plaats van stoer ziet hij er vooral komisch uit, want de hoodie is niet meer dan een regencape. Bij Brasserie Kolkzicht staat een hele meute op het balkon. Daar hebben we geen trek in, dus op naar Snackpoint it Stee, foar Iters en Drinkers. Het blijkt een goede keus. Terwijl we op onze bestelling wachten, nemen we de krant door en valt mijn oog op een artikel met de merkwaardige kop: ‘Wat je moet doen als je over een nijlpaard struikelt.’ Het gaat over een dichtbundel voor kinderen. Eerst het antwoord. Ten eerste ‘sorry zeggen’ en ten tweede ‘goed nadenken over hoe je jezelf héél groot kunt maken zodat het nijlpaard over jou struikelt.’ Nou ja, zoiets dus want ik heb het niet genoteerd, mocht de krant niet mee nemen en vond meejatten te ver gaan. Schrijven voor kinderen is een vak apart. Maar het leuke is dat hun fantasie oneindig is. Alles kan. Een krokodil die bang is voor mensen, een muis die op ballet zit, een haai die viool speelt en een inktvis die kan fietsen. Na afloop van de kalfslever met spek en uitjes ga ik op zoek naar een boekhandel. Die is echter opgehouden te bestaan. Daar zit ik dan. Geen nijlpaard om over te struikelen in Surhuisterveen.