Hij staat om de hoek van de deur en doet net of hij er niet is. Dan zie ik een bos rozen. ‘Verrassing!’ Binnen ploft hij neer in de stoel. De eerste schoolweek zit erop, buiten is het 30 graden. Eerst een ijskoud drankje en wat lekkers. Zijn broertje heeft een oorontsteking en is bij opa en oma. Vandaag is het Bramtijd. Op tafel ligt een potloodtekening met ‘POW’ erop. Die drie letters verbeelden de zo gewenste superkracht. Maar dan moet de tekening wel worden ingekleurd, want zo is de superkracht wat magertjes. Bram gaat aan de slag. Aangemoedigd door zijn moeder komen de verhalen. Over de moeilijke vragen en de stomme opmerkingen die worden gemaakt, over de angst die je soms zomaar kan overvallen. Want hoe ga je als 9-jarige om met het overlijden van je vader? Tijdens een fietstocht is het hart van zijn vader er zomaar mee gestopt. En toen was hij er niet meer. Nu leert Bram hoe hij zich samen met zijn broertje en moeder staande kan houden. Een tijdje geleden maakten we een schildpad. Als je in het schild kruipt, kan niemand je raken. Dat hielp. Vandaag gaat het over een heel andere tactiek: over voor jezelf opkomen. Daar heb je natuurlijk superkracht bij nodig! Bram laat meteen zien hoe die superkracht eruitziet. Thuis zal hij de tekening naast die van de schildpad in zijn kamer hangen. Maar nu is het tijd om het bos in te gaan, lekker afvalprikken met de grijper.
P.S. Van Bram mag ik vertellen wat we hebben besproken, want wie weet helpt die superkracht anderen ook!
Superkracht
