Mijn broer had een kleine verzameling opgezette vlinders. Hij ving ze zelf op een veldje vol klaprozen, slaapmutsjes, margrieten en korenbloemen. Gevangen en geprepareerd prijkten de vlinders in het kastje op de overloop, elk met een speld op een dun laagje piepschuim geprikt. De afgelopen jaren ving ook ik vlinders. Geen echte, maar woorden en gebaren van kinderen en volwassenen. Vandaag kwam er zo’n vlinder voorbij. Losgelaten door een jochie dat zijn vader enorm mist. Soms is hij er letterlijk misselijk van. En dan is het straks ook nog Vaderdag. Heimwee, volgens zijn jongste broertje…
Benieuwd hoe dit verhaal afloopt? Bestel dan nu het boek ByNel!