By Nel

Vrijheid

Om ons heen zitten mensen te lezen en te kletsen. Buiten hangt een dikke mist. Ik zit aan tafel met Lonneke van Heugten (43) de stadsdichter van Alkmaar. Naast het schrijven van stadsgedichten is het haar taak om de poëzie op allerlei manieren te promoten. Ze geeft workshops, maakt korte films, organiseert festivals en is frontvrouw van de band GALM. ‘Poëzie is overal’, zegt Lonneke. ‘Het zit in kunst, muziek en in waar je maar kijkt.’ Energiek schudt ze haar donkerbruine krullen. ‘Op mijn 7de maakt ik al samen met een vriendinnetje boekjes en organiseerde ik voorstellingen in de huiskamer. Zelfs de hond deed mee. Op de middelbare school raakte ik die creativiteit een beetje kwijt. Wel hield ik een dagboek bij.’ Lonneke kiest voor een studie cultuurwetenschappen. Schrijven blijft voor haar een vorm van onderzoek doen. In 2018 wordt ze van haar fiets gereden en smakt ze tegen het asfalt. In de lange maanden van herstel krijgt haar liefde voor kunst een andere vorm en vindt ze haar huidige pad. Ik vraag wat poëzie voor haar betekent. ‘Vrijheid’, is haar antwoord. ‘Door poëzie te schrijven worden mijn gedachten en gevoelens echt en neem ik je mee in mijn verbeelding. Maar het is aan jou wat je erin ziet. Juist in de uitwisseling zit de kracht. Daarom is het ook zo leuk om mensen een podium te geven. Zo ontstaat er van alles en komt het overal terecht. Want zelfs als er één iemand door een gedicht wordt geraakt heeft het al waarde.’