Op een dag stuit je op iets dat noopt tot nadenken. Dit kunstwerk zag ik in Hoorn, de foto staat onder het kopje ‘te bewaren’ in mijn telefoon. Wat is verlangen eigenlijk? Begeren of wensen, zegt Van Dale, tenzij je het hebt over iets van iemand verlangen, dan wordt het willen of eisen. Als ik mijn geheugen afstruin naar de vele momenten waarop over verlangen werd gesproken, kom ik tot de volgende antwoorden: ‘Dat alles weer wordt zoals het was, een gelukkig leven, een gezonde toekomst, rust of juist actie, erbij horen, mee kunnen doen, stappen durven nemen, een partner hebben, een kind krijgen, een huis bouwen, geen klimaatperikelen, geen polarisatie, meer weidevogels.’ Kortom: het verschilt nogal. Soms is verlangen een wens of droom en is het te abstract om er iets mee te kunnen. Soms lukt het om dichterbij te komen, kan je proberen het onbereikbare bereikbaar te maken. Maar verlangen kan ook in de weg zitten. Je kunt zo hevig naar iets verlangen dat het je stagneert. Hoe dan ook, kies ervoor je eigen weg te gaan. Zin te geven aan het leven zoals het nu voor je ligt. Stop het verlangen niet weg, maar geef het een gezicht. Want verlangen schrijnt en put uit maar kan ook verwarmen. Het Hoornse kunstwerk kijkt uit over het water. Dat past goed bij de woorden van de dichter Rainer Maria Rilke (1875-1926). ‘Verlangen is wonen in de golven en geen verblijfplaats hebben in de tijd’, zegt hij. Alweer iets om over na te denken.
Wonen in de golven
